Achter de Witte Reep (29)
(1996)
Deze twee schilderijen (28 en 29) zijn gedateerd: april 1996. Het vóór-laatste jaar van Herman op Ameland. Ze laten zien waar zijn hart lag. Niet bij de opdrachten en "bread and butter" schilderijen maar hier in de wildernis achter de Witte Reep. Het is de plek waar hij telkens terugkwam. Ze zijn m.i. het hoogte punt van zijn artistieke ontwikkeling tot dan toe. Hier is hij alleen in en met de ruige natuur.
Wellicht niet ieders keus en smaak maar ik vind ze introvert en prachtig. Dapper om zo'n kaal en desolaat landschap tot onderwerp van een schilderij te willen maken. Het zegt ongetwijfeld ook iets over Hermans gemoedstoestand. En kunnen. In het jaar erop volgend schilderde hij (tot de laatste dag !) veel schilderijen (vaak in opdracht) en om zijn schulden mee af te betalen. "Toen ze op de boot naar Ierland zaten was de verf op Ameland nog niet droog" was een triest dieptepunt in de bevindingen van die december 1997 die ik mocht optekenen.
Maar daar horen deze niet bij. Het moeten er 4 zijn volgens de eigenaren die min of meer bij elkaar horen: zelfde locatie, zelfde jaar en getijde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten